Από τον αναγνώστη του blog, και εξαίρετο νομικό επιστήμονα, συν-Αεκτζή και φίλο, Αντώνη-Ψέρημος, έλαβα σήμερα το πρωί ένα mail με σχόλια πάνω στο άρθρο για την "Γκέμμα", το οποίο του είχα στείλει νωρίτερα. Το κείμενό του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς προέρχεται από άτομο με ανοιχτή σκέψη, εξαιρετική καλλιέργεια και ευρύτατο ορίζοντα γνώσεων. Ευχαριστούμε τον Αντώνη, και τον προσκαλούμε σε τακτικότερες παρεμβάσεις στο blog!
Αγαπητέ Κώστα,
Κατ' αρχήν με τιμάς ιδιαίτερα στέλνοντάς μου το mail αυτό. Δεν ξέρω αν στην απόφασή σου συνέβαλε και το γεγονός ότι, από το παράθυρο του σαλονιού μου έχω θέα το βουνό όπου απεβίωσε ο Λιαντίνης...
Τι να σου πω τώρα... η αλήθεια είναι ότι παλεύω με την ιδέα να διαβάσω το βιβλίο αυτό εδώ και χρόνια αφού, στην Σπάρτη όπου ζω το βρίσκεις παντού. Από τη μία θέλω να έχω σφαιρική άποψη, από την άλλη κάτι μου λέει "μείνε μακριά"! Ξέρεις, είμαι και φύσει μελαγχολικός άνθρωπος και φοβούμαι ότι θα με ρίξει ψυχολογικά...
Η αλήθεια είναι ότι η σχέση μαθητή-δασκάλου είναι άνιση. Από τη μία ο... Πυγμαλίων, με την παραδεδεγμένη αυθεντία και την ευχέρεια -ή εν πάση περιπτώσει τη δυνατότητα- να παρεμβαίνει στον κόσμο του παιδιού σου και να τον διαμορφώνει ή διαστρεβλώνει. Από την άλλη το εύπλαστο υλικό, ο πηλός, πάνω στο οποίο τα πάντα αποτυπώνονται και ανακαλούνται κάποια στιγμή στη ζωή προς όφελος του παιδιού ή καταστροφικά για αυτό. Όση γοητεία κρύβει η, ερωτική θα τολμούσα να πω, αυτή σχέση, άλλη τόση διαστροφή μπορεί να ξεράσει! Ο βίος και η κοσμοθεωρία του συγκεκριμένου ανθρώπου με εξοργίζουν. Ίσως η απλοϊκότητα της φράσης της μάνας μου (40 χρόνια δασκάλας επίσης) "υπήρξε ένας ιδιοφυής διαταραγμένος" αποδίδει στο μέγιστο αυτό που νιώθω για αυτόν. Ο ντετερμινισμός, ο δογματισμός, η ψευδαίσθηση μεγαλείου και η πεισιθάνατος διάθεσή του όπως, περίλαμπρα, αποτυπώθηκαν στον τρόπο που επέλεξε να αποχωρήσει αφήνοντας κληρονομιά στους δικούς του αγωνία και ερωτηματικά, μαρτυρούν άνθρωπο βαθύτατα νάρκισσο και ακατάλληλο για εκπαιδευτικό. Επιφυλάσσομαι να διαβάσω το πόνημά του, αν τα καταφέρω μέχρι τέλους...
Αντώνης-Ψέρημος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου