Το σχόλιο του ΑΝΤΩΝΗ-ΨΕΡΗΜΟΣ
για το άρθρο "Ο Αριθμόδουλος Άνθρωπος"
Αγαπητέ Κώστα,
Είναι βέβαιο ότι ακόμα και οι αριθμοί επιδέχονται διαφορετικές προσεγγίσεις και δεν είναι απόλυτοι. Παρακινδυνευμένη άποψη ενός, φύσει και θέσει θεωρητικού ανθρώπου που σιχαίνεται τον πραγματισμό και κυνισμό των ψηφίων όσο λίγα πράγματα στον κόσμο; Μπορεί. Επί παραδείγματι: Ο αριθμός δύο, μπορεί κάλλιστα να αφορά τα δευτερόλεπτα ζωής που έχουν απομείνει σε έναν άνθρωπο. Μπορεί όμως και να αφορά τον αριθμό των παιδιών μου. Αν γίνονταν τα δευτερόλεπτα τρία, η ζωή του ανθρώπου αυτού, σε τίποτα δεν θα άλλαζε. Αν γίνουν τα παιδάκια μου τρία, ενδεχομένως θα είμαι ευτυχισμένος, ίσως όμως και να το μετανιώσω στο μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι, συνήθως, οι αριθμοί συνδέονται με κάποιο στόχο που είτε προσπαθούμε να επιτύχουμε -π.χ. λύση ενός προβλήματος, αύξηση εσόδων- είτε να αποφύγουμε -αύξηση βάρους, υπέρβαση ορίου ταχύτητας. Αλήθεια επίσης είναι ότι, όταν η στοχοποίηση αυτή γίνεται αυτοσκοπός καθίσταται αποσταθεροποιητικός παράγοντας για την ψυχική μας ευεξία. Είναι όμως η φύση του ανθρώπου τέτοια, να θέτει στόχους, να ψάχνει κίνητρα, να κυνηγά και να τρέχει να αποφύγει. Οι αριθμοί όμως ενυπάρχουν, ούτως ή άλλως μέσα σε αυτή την ανθρώπινη ροπή. Το καλύτερο και το χειρότερο, συνδέονται άρρηκτα με την ποσότητα διότι, ακόμα και το "ποιοτικότερο" είναι όρος που εμπεριέχει τάξη μεγέθους, άρα αριθμό. Σε τελική ανάλυση οι αριθμοί δεν είναι τίποτα λιγότερο από λέξεις, γλώσσα με την οποία επενδύονται όλες οι πανανθρώπινες έννοιες και αισθήματα: η αγάπη, η προσφορά, ο πόνος, το μίσος, η απόσταση, η ποσότητα...
Στο βαθμό λοιπόν που οι αριθμοί αποτελούν ένα εργαλείο, δεν μπορεί κανείς να προβεί σε αφορισμούς: ένα εργαλείο είναι είτε χρήσιμο είτε όχι, ανάλογα με το πώς χρησιμοποιείται. Μέσα τους ενυπάρχει το καλό και το κακό, σε μια αέναη εναλλαγή. Αλήθεια, ποιος θα ήθελε κάτι διαφορετικό;
ΥΓ. Πάντως δεν πέτυχες τον στόχο που νομίζεις ότι πέτυχες αφού, η "καταληκτική σου τελεία" είναι... θαυμαστικό!! Περιμένω τη συνέχεια.
Αντώνης-Ψέρημος
για το άρθρο "Ο Αριθμόδουλος Άνθρωπος"
Αγαπητέ Κώστα,
Είναι βέβαιο ότι ακόμα και οι αριθμοί επιδέχονται διαφορετικές προσεγγίσεις και δεν είναι απόλυτοι. Παρακινδυνευμένη άποψη ενός, φύσει και θέσει θεωρητικού ανθρώπου που σιχαίνεται τον πραγματισμό και κυνισμό των ψηφίων όσο λίγα πράγματα στον κόσμο; Μπορεί. Επί παραδείγματι: Ο αριθμός δύο, μπορεί κάλλιστα να αφορά τα δευτερόλεπτα ζωής που έχουν απομείνει σε έναν άνθρωπο. Μπορεί όμως και να αφορά τον αριθμό των παιδιών μου. Αν γίνονταν τα δευτερόλεπτα τρία, η ζωή του ανθρώπου αυτού, σε τίποτα δεν θα άλλαζε. Αν γίνουν τα παιδάκια μου τρία, ενδεχομένως θα είμαι ευτυχισμένος, ίσως όμως και να το μετανιώσω στο μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι, συνήθως, οι αριθμοί συνδέονται με κάποιο στόχο που είτε προσπαθούμε να επιτύχουμε -π.χ. λύση ενός προβλήματος, αύξηση εσόδων- είτε να αποφύγουμε -αύξηση βάρους, υπέρβαση ορίου ταχύτητας. Αλήθεια επίσης είναι ότι, όταν η στοχοποίηση αυτή γίνεται αυτοσκοπός καθίσταται αποσταθεροποιητικός παράγοντας για την ψυχική μας ευεξία. Είναι όμως η φύση του ανθρώπου τέτοια, να θέτει στόχους, να ψάχνει κίνητρα, να κυνηγά και να τρέχει να αποφύγει. Οι αριθμοί όμως ενυπάρχουν, ούτως ή άλλως μέσα σε αυτή την ανθρώπινη ροπή. Το καλύτερο και το χειρότερο, συνδέονται άρρηκτα με την ποσότητα διότι, ακόμα και το "ποιοτικότερο" είναι όρος που εμπεριέχει τάξη μεγέθους, άρα αριθμό. Σε τελική ανάλυση οι αριθμοί δεν είναι τίποτα λιγότερο από λέξεις, γλώσσα με την οποία επενδύονται όλες οι πανανθρώπινες έννοιες και αισθήματα: η αγάπη, η προσφορά, ο πόνος, το μίσος, η απόσταση, η ποσότητα...
Στο βαθμό λοιπόν που οι αριθμοί αποτελούν ένα εργαλείο, δεν μπορεί κανείς να προβεί σε αφορισμούς: ένα εργαλείο είναι είτε χρήσιμο είτε όχι, ανάλογα με το πώς χρησιμοποιείται. Μέσα τους ενυπάρχει το καλό και το κακό, σε μια αέναη εναλλαγή. Αλήθεια, ποιος θα ήθελε κάτι διαφορετικό;
ΥΓ. Πάντως δεν πέτυχες τον στόχο που νομίζεις ότι πέτυχες αφού, η "καταληκτική σου τελεία" είναι... θαυμαστικό!! Περιμένω τη συνέχεια.
Αντώνης-Ψέρημος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου