Ακόμα κι αν διατηρούσα στη συνείδησή μου ανοιχτές κάποιες χαραμάδες αποδοχής του, ακόμα κι αν κρατούσα ζωντανά μέσα μου κάποια ψήγματα αμφιβολίας για όλ’ αυτά που με έκαναν, ως εκπαιδευτικό που διδάσκει πρώτιστα τη ζωή ως αξία, να νιώθω απέχθεια για τα σκοταδιστικά κηρύγματά του (είχα διαβάσει κάπου –θαρρώ στην Ελευθεροτυπία- μαρτυρίες πρώην φοιτητών του για τα περίφημα «μαθήματα αυτοκτονίας» που τους παρέδιδε!), παραιτούμαι οριστικά από την –ούτως ή άλλως εξ αρχής καταδικασμένη- προσπάθεια συμφιλίωσής μου με το φάντασμα του Δ. Λιαντίνη...
Αφορμή –αλλά όχι αιτία- ένα video που έλαβα από πρώην φοιτήτριά του, με θέμα τις απαξιωτικές (στα όρια του χλευασμού) θέσεις του Λιαντίνη πάνω στον Νίκο Καζαντζάκη. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν ήδη προϊδεασμένος για την εμπάθεια του πρώτου απέναντι στον δεύτερο, μια εμπάθεια της οποίας η εξωτερίκευση, σε κάποιες περιπτώσεις, παραπέμπει στο «μάτσο» πνεύμα αυτάρεσκου ανδρισμού που αφθονεί στα γήπεδα και τις λαϊκές αγορές:
Όλοι οι άντρες είμαστε αυνάνες. Εκείνος ο άντρας που δε δέχεται τούτο το κατηγόρημα είναι ο κατεξοχήν αυνάνας. Αυτός πια είναι που αυνανίζεται με χέρια και καθρέφτες. Εκτός πια και δεν ημπορεί. Είναι δηλαδή ανίκανος, όπως ήταν ο Καζαντζάκης. Σύμφωνα τουλάχιστον με τη μαρτυρία της γυναικαδέλφης του Έλλης Αλεξίου. (Γκέμμα, σελ. 47.)
Ο άνθρωπος που με παπική οίηση γράφει για τον «μέτριο ποιητή Σεφέρη» (Γκέμμα, σελ. 108) –ναι, τον ίδιο «μέτριο» Σεφέρη για την ποίηση του οποίου συνέγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο(!)- αποδύεται σε μια προσπάθεια πλήρους αποδόμησης (αν όχι και εξευτελισμού) του Καζαντζάκη. Και, για να διασφαλίσει την επιτυχία του εγχειρήματος, φροντίζει να εμβάλει σύμπλεγμα κατωτερότητας σε όσους επιμένουν να μελετούν τον εν λόγω συγγραφέα, όπως μαρτυρά το σύντομο, «ζωντανό» κλιπ στο τέλος του video, όπου με εμφανώς χλευαστική διάθεση απευθύνει στο ακροατήριο το ρητορικό, υποτίθεται, ερώτημα: «Έχει διαβάσει κανείς σας ολόκληρη την Οδύσσεια του Καζαντζάκη;»
Χωρίς άλλα σχόλια, παραθέτω το video:
Φίλε Κώστα πέρασα απ'τη σελίδα σου και στάθηκα, μου άρεσε(λόγω φυσικής,και ύφους) η θεματολογία σου.Η αλήθεια είναι πως θαυμάζω τον καθηγητή Λιαντίνη και αυτό λόγω αρκετών βίντεο που έχω δεί στο διαδίκτυο.Ποτέ όμως δε συμφωνούσα με τον τρόπο που τελείωσε τη ζωή του(ακόμη και έτσι όπως έγινε σίγουρα κάτι είχε να πεί πιστέυω.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟφείλω να ομολογήσω όμως ότι τη Γκέμμα δεν τη διάβασα και κατά συνέπεια δεν έχω άποψη,δε συμφωνώ όμως με τους χαρακτηρισμούς σε Καζαντζάκη και Σικελιανό.Καλημέρα Στράτος.
Αγαπητέ Στράτο, ευχαριστώ για το σχόλιο και τα καλά σου λόγια για το blog! Όσο για την Γκέμμα, αξίζει να την διαβάσεις, όσο κι αν κανείς θα μπορούσε να διαφωνήσει με πολλές απ' τις ιδέες που περιέχει (δες και το σχετικό άρθρο μου σ' αυτό το blog)...
Διαγραφή